Τι πρέπει να κάνουμε από 'δω και πέρα

ΚΑΙ ΤΩΡΑ; ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; “Καλά είναι όλα αυτά που γράφετε αλλά τώρα τι κάνουμε;”
“Καλά τα λέτε αλλά τώρα τι κάνουμε;”
“Ναι… δίκιο έχετε… όμως τώρα τι γίνεται;”
“Σωστά όλα αυτά που λέτε αλλά ο Έλληνας δεν κουνιέται από τον καναπέ του.”
“Έτσι έχουν τα πράγματα αλλά ο Έλληνας δεν θέλει να χάσει την βόλεψή του.”
“Δυστυχώς πάει η Ελλάδα… μας άλωσαν και δεν αλλάζει τίποτα πλέον…”

Ποιος από εμάς καθημερινά δεν έρχεται αντιμέτωπος με αυτές τις ερωτήσεις ή “διαπιστώσεις”;
Ποιος από εμάς – σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ή σε διαδικτυακές κουβέντες δεν αντιμετωπίζει αυτόν τον καταιγισμό των αποριών – συμπερασμάτων;


Ε άι στο διάολο επιτέλους με αυτήν την ερώτηση!

Τι θα πει: “Και τώρα τι κάνουμε;”

Η απάντηση είναι απλή. Σταματήστε να συμπεριφέρεστε σαν ζώα και φερθείτε σαν άνθρωποι. Σταματήστε να συμπεριφέρεστε σαν Εβραίοι που μυξοκλαίγανε στα υπόγεια και φερθείτε σαν ΕΛΛΗΝΕΣ που βγήκαν στα βουνά και στα χιόνια. Σταματήστε να κάνετε αυτό που κάνατε τόσα χρόνια και φερθείτε ως πολίτες.

Φερθείτε υπεύθυνα και με αξιοπρέπεια.
Φερθείτε πρώτα από όλα ως άνθρωποι.
Τι κάθεστε και βόσκετε στο ίντερνετ; Ανεβείτε και εσείς στον καναπέ και κάντε παρέα στους κάφρους.
Σταματήστε να φέρεστε σαν ραγιάδες.
Σταματήστε να υποκλίνεστε όταν βλέπετε μπροστά σας το τελευταίο σκουπίδι της λάσπης που παριστάνει τον βουλευτή, τον δήμαρχο, τον αξιωματούχο.
Σταματήστε να φιλάτε το χέρι του δεσπότη το οποίο – πιθανώς - πριν από λίγο ακουμπούσε τον κώλο του διάκου.
Σταματήστε να φέρεστε δουλικά στους προϊστάμενούς σας και δογματικά στους υφιστάμενούς σας.
Σταματήστε να κοροϊδεύετε τους πελάτες και τους συνεργάτες σας.
Σταματήστε να ωθείτε τα παιδιά σας στην βαθμοθηρία και την αποστήθιση.
Σταματήστε να περνάτε με κόκκινο, σταματήστε να σταθμεύετε πάνω στο πεζοδρόμιο, σταματήστε να παίρνετε διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, σπουδοδάνεια, κωλοδάνεια γενικώς.
Σταματήστε να συναναστρέφεστε ανθρώπους που είναι ανίκανοι να δουν μισό μέτρο πιο πέρα από το τομάρι τους, αποστειρώστε τον κοινωνικό σας περίγυρο από όλα τα μιάσματα που γέννησε η μεταπολίτευση και εξέθρεψε ο κομματισμός, σταματήστε να εθελοτυφλείτε και κοιτάξτε μπροστά και τριγύρω σας.

Τι θα πει: “Και τώρα τι κάνουμε;”


ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, αυτό κάνουμε.
Αφού τόσα χρόνια υπήρξατε κάφροι, ήρθε η ώρα να εξανθρωπιστείτε. Πάψτε να φέρεστε σαν ζώα και γίνετε άνθρωποι. Σταματήστε να αναθέτετε τις ευθύνες και την ανάληψη πρωτοβουλίας στους άλλους.

Αλλάξτε τον εαυτό σας για να αλλάξει ο κόσμος.Οι μοιρολάτρες και οι απέλπιδες ας ανοίξουν έναν λάκκο και ας πέσουν μέσα όρθιοι. Σταματήστε μόνο να ρωτάτε: “Και τώρα τι κάνουμε;”

Σταματήστε να ταΐζετε τους χαραμοφάηδες, σταματήστε να αράζετε και να κωλοβαράτε στις καφετέριες, σταματήστε να αιμοδοτείτε τα εστιατόρια της κακιάς ώρας, σταματήστε να τρώτε το παραμύθι “δωμάτιο με τζάκι με θέα στα χιόνια 300 ευρώ το βράδυ”, σταματήστε να γυροβολάτε από ράφι σε ράφι για να επιτύχετε κέρδος ενός λεπτού και επιλέξτε το ποιοτικό, σταματήστε να πετάτε σκουπίδια στην παραλία, σταματήστε να φωνασκείτε στις ταβέρνες και σεβαστείτε τους γύρω σας, σταματήστε να κάνετε εκατομμυριούχους τους ρετσινοπώλες της συμφοράς και γευτείτε το καλό ελληνικό κρασί, σταματήστε να περιφέρεστε από βενζινάδικο σε βενζινάδικο και επιλέξτε το καύσιμο από το πρατήριο που εμπιστεύεστε, σταματήστε να φέρεστε σαν γύφτοι.

Βγάλτε επιτέλους από τον καμένο εγκέφαλό σας την ιδέα της συναλλαγής, την ιδέα του παζαριού, την ιδέα της έκπτωσης. Όποιος κάνει παζάρι με το γάλα που θα πιει δεν απέχει και πολύ από το να παζαρέψει και την προίκα και την ψυχή της γυναίκας του.

Βάλτε στην ζωή σας την ποιότητα. Θα δείτε ότι σιγά σιγά η ποιότητα θα αλλάξει την ζωή την δική σας, των παιδιών σας, των γύρω σας, όλων μας. Απλά πράγματα είναι αυτά.

Απλά καθημερινά πράγματα τα οποία δούλεψαν ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ είναι αυτά που μας έφτασαν σε αυτό το μπουρδέλο που ζούμε σήμερα. Αυτά τα απλά μπορούμε να τα αλλάξουμε ώστε σιγά σιγά να αρχίσει να ξαναβγαίνει ο ήλιος.

Αλλάξτε όλα εκείνα που σας υποβιβάζουν και μετά ελάτε να ρωτήσετε: “Και τώρα τι κάνουμε;”

Υπάρχουν και άλλα που πρέπει να κάνουμε. Και άλλα πολλά.

Μα πώς στο διάολο θα μπορέσουμε να φανούμε μέγιστοι στα δύσκολα όταν στα εύκολα είμαστε ελάχιστοι;
Αυτή είναι η απάντηση και άλλη δεν υπάρχει.

http://kostasedessa.blogspot.com/2011/09/blog-post_7995.html#more